Cmentarz, który umarł. Unisław Śląski

We wsi Langwaltersdorf znajdował się okazały barokowy kościół ewangelicki z rokokowym ołtarzem oraz wyrastającą ponad miasteczkiem wieżą z zegarem. W Unisławiu Śląskim pozostały po nim już tylko żałosne ruiny i zdewastowany cmentarz.

Jadąc przez największą wieś w Górach Kamiennych, nie sposób nie zauważyć tego budynku. Okazały (jak na tak niewielką miejscowość) kościół powstał w 1742 roku. W XIX wieku został przebudowany i postawiono istniejącą do dziś wieżę. Po 1945 roku Langwaltersdorf stał się Unisławiem Śląskim, w niemieckich domach zamieszkali katoliccy Polacy i kościół ewangelicki zaczął popadać w ruinę. W 1972 budynek strawił pożar, a około 2007-2008 roku zawalił się dach. Warto dodać, że od 1980 roku kościół jest wpisany do wojewódzkiego wykazu zabytków.

Na wzgórzu obok kościoła znajduje się cmentarz równie zdewastowany, co sama kaplica. Można na nim zobaczyć pozostałości po nagrobkach głównie z pierwszej połowy XX wieku. Groby są zniszczone, prawdopodobnie rozszabrowane, ziemia się zapada. Kilkadziesiąt lat po wojnie pochowano tu kilka ostatnich osób, pamiątką po których są wyróżniające się metalowe krzyże. Można podejrzewać, że byli to nieliczni nieprzesiedleni Niemcy, którzy założyli tu rodziny z Polakami (nazwiska są zarówno polskie, jak i niemieckie).

Dawno nie byłam w tak przygnębiającym miejscu jak ten zdewastowany cmentarz. Trudno mi oceniać, może nie ma pieniędzy, siły czy zasobów, aby ratować takie miejsca. Mimo wszystko rażą mnie lata zaniedbań i odżegnywania się od historii. Dolny Śląsk był niemiecki i dziś powinniśmy być dumni z wielokulturowej historii tych ziem, bo to świadczy o ich wyjątkowości.